W Leonie została zastosowana przekładnia manualna. Pisałem wcześniej, że jestem wielkim fanem DSG, jednak tym razem nawet przez chwilę nie żałowałem, że na pokładzie samochodu nie pracował automat. Ręczna skrzynia bowiem daje naprawdę dużą frajdę z operowania nią. Poszczególnie biegi wchodzą z przyjemnym oporem, dzięki czemu po każdej zmianie przełożenia mamy wrażenie dobrze wykonanej roboty. Dodatkowo jest bardzo precyzyjna, a z drobiazgów - gałka wręcz przykleja się do dłoni dzięki dobrze wyprofilowanemu kształtowi.

Układ kierowniczy i zawieszenie potwierdzają, że Leon ma nie tylko przewozić ludzi i bagaż, ale również dać kierowcy w tym czasie trochę frajdy. Układ kierowniczy jest czuły - może sama kierownica stawia zbyt mały opór podczas skręcania, jednak fakt zostaje - Seata można łatwo wyczuć i prowadzi się go bardzo pewnie. Aby zwiększyć tę pewność zawieszenie zostało zestrojone stosunkowo twardo (a sytuacji nie polepszają opony o profilu 225/45). Nie hałasuje na nierównościach, jednak daje wyraźnie odczuć niedoskonałości nawierzchni. Oczywiście cierpi na tym trochę komfort jazdy, jednak nie można mieć wszystkiego, a mnie taka charakterystyka bardzo się podoba.

Od razu powiem, że podczas testu nie bawiłem się w ecodriving. Nie przesadzałem też w drugą stronę, jednak nie chciałem aby inni kierowcy mogli pozwolić sobie na komentarze typu niby tak sportowo wygląda, a jeździ jak żółw po kąpieli w czerwonej farbie. Takie podejście zaowocowało średnim spalaniem na poziomie 7,5 litra benzyny na 100 kilometrów. W mieście będzie to około 9 litrów, w trasie da się zejść do 6 litrów (a gdy włączymy tempomat i ustawimy go na obowiązujące poza terenem zabudowanym 90 km/h to komputer w ogóle będzie wskazywał symboliczne wartości). Jak na dynamiczny silnik benzynowy i nadwozie kombi - bardzo przyzwoite rezultaty.