TOP 10 Kei Cars. Ranking najlepszych mikrosamochodów
W Japonii segment kei cars jest jednym z najważniejszych - dość napisać, że w rankingu najlepiej sprzedających się samochodów pierwszego półrocza 2013 roku, w pierwszej dziesiątce znajdowało się aż sześciu przedstawicieli tej grupy. Sukces mikrosamochodów w Kraju Kwitnącej Wiśni składa się z wielu czynników: m.in. zakup takiego samochodu wiąże się z ulgami i znacznie niższymi kosztami eksploatacji, a parkowanie nie nastręcza tak dużych problemów, jak w przypadku większych samochodów. Nie ma jednak róży bez kolców - segment kei cars jest bardzo restrykcyjnie unormowany.
W myśl przepisów z 1998 roku mikrosamochód nie może charakteryzować się większymi wymiarami niż 3,4 m długości, 1,48 m szerokości i 2 m wysokości. Jednostka napędowa może mieć maksymalnie 660 cm3 pojemności skokowej i moc nieprzekraczającą 64 KM. By wyróżnić swój produkt, producenci muszą iść w stronę nieszablonowych rozwiązań: bogatego wyposażenia, awangardowej stylistyki oraz nowoczesnych rozwiązań technologicznych. Dziś przyjrzymy się dziesięciu mikrosamochodom z kraju Samurajów, które są nietuzinkowe i ciekawe.
1. Autozam AZ-1
Nasz przegląd zaczynamy od jednego z najbardziej charakternych mikrusów. Autozam AZ-1 to supersamochód wśród mikrosamochodów: przód kojarzy się z Fordem RS200, otwierane do góry drzwi jednoznacznie przywodzą na myśl Gullwinga. Jedyne czego brakuje, to mocnego silnika. Ten, z racji uregulowań segmentu kei-car, ma 64 KM. Moc została wyciśnięta z trzycylindrowej jednostki 657 cc o 12 zaworach, wyposażonej w turbosprężarkę. Silnik lubi wysokie obroty kręci się do 9000 obr/min. Rozpędzenie się do 100 km/h zajmuje około 10 sekund, ale samochód wygląda jakby mógł to zrobić w czasie godnym współczesnego hothatcha...
 |
 |
 |
Autozam AZ-1 był niszowym kei carem produkowano go w latach 1992 1995 i w tym okresie wytworzono niecałe 5000 egzemplarzy.
2. Mitsubishi Pajero Mini
Model Pajero kojarzy się z dużymi, solidnymi samochodami terenowymi, jednak w segmencie kei car przez 18 lat (1994 - 2012) można było znaleźć Mitsubishi Pajero Mini mierzący niecałe 3,3 metra samochodzik z silnikiem 659 cm3. Na początku swojego życia auto okazało się sukcesem: w 1995 roku wyprodukowano prawie 105 tys. egzemplarzy; później wytwarzano ich już znacznie mniej i auto stało się niszowe sprzedawano od kilku do kilkunastu tysięcy sztuk rocznie.
 |
 |
 |
Być może klienci zawiedli się na właściwościach terenowych Pajero Mini, co prawda miało napęd 4x4, ale bazowało na płycie podłogowej Mitsubishi Minica, więc nie mogło być dzielne w terenie. Nie mniej, to przecież mikro-SUV, więc zdolności terenowe nie były najważniejsze. Powodów trzeba szukać głębiej, ale bez wątpienia Pajero Mini znalazło swój kawałek rynku i dzielnie dobiło do pełnoletniości.
3. Daihatsu Copen
Daihatsu Copen należy do grona kei-carów, które zrobiły karierę poza granicami Japonii. Auto można spotkać w wielu krajach Europy, a w szczególności w Wielkiej Brytanii, rozkochanej w kabrioletach i roadsterach. Na Starym Kontynencie auto było oferowano zarówno z jednostką 650 cm3, znaną z rynku rodzimego (choć mocniejszą o 4 KM), jak również z motorem 1.3, bardziej przystającym do europejskich standardów.
 |
 |
 |
Daihatsu Copen to bodaj jedyny samochód z tego zestawienia, który możemy kupić na polskiej ziemi ofert nie będzie wiele, ale co jakiś czas pojawiają się egzemplarze wycenione na około 20 25 tys. zł.
4. Suzuki Cappuccino
Suzuki Cappuccino wygląda niczym zminiaturyzowany supersamochód. Nie jest tak agresywny stylistycznie jak Autozam AZ-1; swoją siłę buduje na klasycznych proporcjach: długiej masce i sportowych akcentach, takich jak wloty powietrza. Nienaganną koncepcję burzy nieco tył samochodu, jednak styliści musieli zmieścić się w normach wymiarowych, więc można im to wybaczyć.
 |
 |
 |
Cappuccino było napędzane doładowanym silnikiem 657 cm3, który produkował maksymalna możliwą moc dla kei carów. Suzuki okazało się sukcesem konkurowało łeb w łeb z Hondą Beat w segmencie sportowych kei carów. Samochód w niewielkich ilościach pojawił się również w Europie, głównie w Wielkiej Brytanii.
5. Mazda Chantez
Niewielka Mazda powstała w czasach, gdy wymagania dotyczące kei carów były jeszcze bardziej restrykcyjne niż obecnie auto tego segmentu mogło mieć maksymalną pojemność skokową silnika na poziomie 360 cm3.
 |
 |
 |
Japońskim inżynieriom udało się wycisnąć z tej pojemności aż 35 KM, co pozwalało na osiągnięcie 115 km/h. Auto było produkowane od 1972 do 1976 r., kiedy regulacje dotyczące kei carów uległy zmianie i zwiększono pojemność silnika do 550 cm3. Co ciekawe, Mazda chciała zastosować promowany przez siebie silnik Wankla, jednak konkurencyjne firmy zablokowały te plany, co zakończyło się wycofaniem Mazdy z rynku kei carów aż do 1989 roku.
6. Honda Beat
Honda Beat to jeden z najbardziej charakterystycznych kei carów. Design poraża swoim sportowym charakterem i lekkością. Widać rękę mistrzów stylu Włochów z Pininfariny. Poza nadwoziem, Honda Beat jest typowym Japończykiem: ma trzycylindrowy silnik o pojemności 656 cm3, produkujący 64 KM przy 8100 obr/min. Moc była przenoszona na koła tylne, więc jazda Beatem mogła dać sporo frajdy. Auto było na tyle szybkie, że Honda zamontowała elektroniczne ograniczenie prędkości na poziomie 135 km/h.
 |
 |
 |
Samochód był produkowany w latach 1991 1996 i w tym czasie był jednym z najpopularniejszych sportowych kei carów. Patrząc na uroczą sylwetkę nie ma się co dziwić.
7. Suzuki Cervo SS20
Suzuki Cervo pierwszej generacji to kolejny przykład mariażu włoskich stylistów z japońską technologią. Samochód powstał w myśl nowych zasad kei carów był wyposażony w silnik o pojemności 539 cm3 produkujący 28 KM. Atrakcyjna stylistyka zaprojektowana przez Giorgetto Giugiaro, jednoznacznie kojarząca się ze sportowym coupe, obiecywała więcej, jednak mówimy o samochodzie z 1977 roku. Wówczas, dysponujący większą pojemnością skokową silnika, Fiat 126, był słabszy i wolniejszy.
 |
 |
 |
Suzuki Cervo było sprzedawane nie tylko jak kei car; samochód na rynki eksportowe wyposażano w jednostkę 970 cm3 i oznaczona jako SC100. Z nowym silnikiem, Suzuki mogło rozpędzić się do 140 km/h. W takiej wersji auto było oferowane m.in. w Wielkiej Brytanii i Holandii, gdzie udało się sprzedać po kilka tysięcy egzemplarzy aż do 1982 roku.
8. Honda N360
Honda N360 i jego mocniejsza wersja N600, to jeden najbardziej charakterystycznych, klasycznych kei-carów w historii. Auto było wytwarzane w latach 1967 - 1972, w czasie gdy chrom był w modzie. I to widać! Uroczy maluszek jest przyozdobiony filigranowymi zderzakami oraz klasycznymi lusterkami pokrytymi chromem. Klasyczna, niestarzejąca się stylistyka tak najprościej można opisać Hondę N360/600.
 |
 |
 |
Malutka Honda robiła wrażenie nie tylko ze względu na stylistykę; przodowała również jeśli chodzi o technologię była pierwszym kei-carem wyposażonym w automatyczną skrzynię biegów (1968).
9. Subaru Rex
Subaru Rex, mimo autosugestii producenta, nie było królem kei carów, jednak utrzymało się na rynku przez dziewięć lat i przez ten czas przygotowało solidne podstawy dla następcy. Samochód trafił do produkcji w 1972 roku w wersji z dwusuwowym silnikiem 356 cm3 znanym z poprzednika (Subaru R-2). Już rok później producent montował nowocześniejszy, czterosuwowy silnik 358 cm3, który produkował 32 KM i pozwalał na osiągnięcie 110 km/h. Jazda Reksem mogła sprawiać sporo frajdy silnik był umieszony bardzo nisko, z tyłu, a moc była przenoszona na tylne koła.
|
 |
 |
Po zmianie prawa dotyczącego kei carów, Subaru wypuściło model Rex 5 z większym silnikiem i dodatkową parą drzwi, przez co samochód nie sprawia wrażenia tak zwartego i zadziornego.
10. Mazda AZ-Offroad
Spoglądając na sylwetkę Mazdy AZ-Offroad mamy nieodparte wrażenie, że to Suzuki Jimny. I tak rzeczywiście jest; to przykład tzw. inżynierii znaczkowej. Auto jest przystosowane do japońskich warunków zamiast benzynowego silnika 1,3-litra znanego z oferowanego w Polsce Jimny'ego, mamy doładowany motor o pojemności 660 cm3. Silnik pochodzi od Suzuki i jest stosowany m.in. w modelach Alto i Cappucicino.
 |
 |
 |
Poza inną jednostką napędową, Mazda AZ-Offroad jest dokładanie taka jak Suzuki ma napęd na cztery koła i charakteryzuje się całkiem sporą dzielnością terenową, choć w przypadku wersji kei, niewielki silnik może nieco hamować zapał kierowców do zjazdu w teren.
