Lepiej późno, niż wcale

Kontrolę stanu technicznego sprężyn zawieszenia samochodu, powinno się przeprowadzać po sezonie zimowym. Jeśli jednak nie zrobiliśmy tego na początku wiosny, to nic się nie stało możemy przecież zlecić wykonanie tej czynności np. przed wyjazdem na zbliżające się wakacje. Oględzin sprężyn zawieszenia najlepiej dokonać umieszczając samochód na podnośniku, a następnie demontując koła. Pamiętajmy, iż im wcześniej uda się zlokalizować uszkodzenie, tym mniejsze wydatki poniesiemy na naprawę. Działając profilaktycznie unikniemy również nieprzyjemnych niespodzianek, w postaci unieruchomienia pojazdu na drodze i w konsekwencji kosztownego holowania go do warsztatu.

Co się psuje?

Najczęściej występującym uszkodzeniem sprężyn zwieszenia, są pęknięcia spowodowane dużymi naprężeniami podczas wpadnięcia w wyrwę w jezdni. Tego rodzaju uszkodzenia powstają przede wszystkim w skrajnych zwojach, dlatego też pracownik warsztatu powinien bardzo dokładnie przyjrzeć się zakończeniom sprężyn. Okazuje się jednak, iż nie jest to takie łatwe, ponieważ końcowe zwoje sprężyn zawieszenia mogą być umieszczone zarówno w specjalnych gniazdach, gumowych poduszkach, czy talerzach oporowych. W przeważającej liczbie pojazdów poruszających się po naszych drogach, czyli wyposażonych w kolumny MacPhersona, dolne zwoje sprężyn zawieszenia są całkowicie zasłonięte przez uniesione do góry krawędzie talerza oporowego. W takiej sytuacji pomocne może okazać się porównanie wysokości nadwozia po obu stronach, względem podłoża: tam, gdzie będzie ono niższe, będziemy mieć prawdopodobnie do czynienia z pęknięciem zwoju sprężyny zawieszenia. Oczywiście, aby właściwie przeprowadzić taką próbę, konieczne jest ustawienie pojazdu na poziomej nawierzchni.

Oczyszczanie z udrożnieniem

Wspomniana powyżej konstrukcja dolnych talerzy oporowych występująca w kolumnach MacPhersona powoduje, iż gromadzą się w nich różnego rodzaju zanieczyszczenia, a także wilgotny piasek, sól z obficie nią posypywanych dróg w sezonie zimowym oraz woda. Pomimo tego, iż konstruktorzy tego typu talerzy oporowych zastosowali w nich specjalne otwory do odprowadzania wody, to wilgotna mieszanina różnego rodzaju zanieczyszczeń skutecznie je zatyka. W konsekwencji dolne zwoje sprężyn zawieszenia są stale zanurzone w piaskowo-brudowo-solnej papce. Ważne jest zatem, aby dokładnie wyczyścić dolne talerze z nagromadzonych zanieczyszczeń, a także udrożnić otwory odprowadzające wodę.

Niebezpieczna korozja

Brak okresowej kontroli dolnego zaczepu sprężyn zawieszenia, skutkuje zazwyczaj uszkodzeniami lakieru, którym są one pokryte fabrycznie. W miejscach styku gołego metalu z wilgocią, powstają ogniska (wżery) korozji. Osłabiają one materiał w ten sposób, iż prowadzą do obniżania się, a w wielu przypadkach również do całkowitej utraty wymaganej sztywności sprężyn. Ta ostatnia zaś w czasie intensywnej eksploatacji, przyczynia się do pęknięcia lub złamania zwojów sprężyn. Jednak nie tylko wilgoć ma działanie destrukcyjne. Postępującą korozję poszczególnych elementów zawieszenia nie tylko samych sprężyn, mogą powodować drobne ziarenka piasku. Podczas pracy zawieszenia, czyli uginania się i prostowania, ich dolne zwoje sprężyn ocierają się o talerze oporowe. Jeśli w tych miejscach znajdą się drobne ziarenka pasku, wtedy trąc o ich powierzchnie będą powodowały stopniowe ścieranie się warstwy antykorozyjnej i w konsekwencji osłabianie sztywności materiału, z którego zostały wykonane talerze oporowe. A zatem nie warto zwlekać z przeglądem poszczególnych elementów zawieszenia, kładąc przy tym nacisk na wnikliwą kontrolę jego sprężyn i miejsc ich mocowania, czyli w większości przypadków talerzy oporowych.